برای استفاده از این وجه در شخص دوم (تو) از مصدر پسوند mek یا mak را حذف می کنیم, یعنی از خود ریشه فعل استفاده می کنیم.
مثال:
Okumak : خواندن
Oku: بخوان
Her g-n gazete oku: هر روز روزنامه بخوان.
برای حالت منفی, به ریشه پسوند های me یا ma را اضافه می کنیم.
یعنی در واقعه از مصدر هرف k را حذف می کنیم.
yazmakنوشتن:
yazmaننویس:
Bu kalemle hiç bir şey yazma. :با این مداد هیچ چیزی ننویس.
پسوند های اشخاص در وجه امری :
برای شخس دوم مفرد (تو) نیازی به پسوند شخصی نیست.
برای شخس دوم جعمی (ما) از پسوند های
استفاده می شود. ın - in - un یا -n
برای شخس سوم مفرد (او) از پسوند های
Siz yazınشما بنویسید:
Siz okuyunشما بخوانید:
استفاده می شود. sın - sin - sun یا s-n
O yazsınاو بنویسد: O gelsinاو بیاید:
برای شخس سوم جعمی (ایشان) از پسوند های
استفاده می شود. sınlar - sinler - sunlar یا s-nler
Onlar yazsınlar.ایشان بنویسند Onlar gelsinler.ایشان بیایند
Onlar görs-nler. ایشان ببینند Onlar okusunlar.ایشان بخوانند
در حالت منفی
برای شخس دوم جعمی (ما) از پسوند های
استفاده می شود. mayın یا meyin
Siz yazmayın.شما ننویسید Siz gelmeyin.شما نیایید
برای شخس سوم مفرد (او) از پسوند های
استفاده می شود. masın یا mesin
O yazmasın.او ننویسند O gelmesin.او نیاید
برای شخس سوم جعمی (ایشان) از پسوند های
استفاده می شود. masınlar یا mesinler
Onlar yazmasınlar.ایشان ننویسند Onlar gelsinler.ایشان نیایند